Karınca ve Hz. Süleyman'ın hikayesi, bir karıncanın kendi halkını kurtarışını anlatır. Bir gün, Hz. Süleyman, askerleriyle birlikte ormanda yürüyüşe çıkmıştı. Yürüyüşünün ardından, bir karınca yuvasının üzerinden geçeceklerini fark eden bir karınca, halkını tehlikeye karşı uyardı. Hz. Süleyman, karıncanın endişesini duydu ve halkını tehlikeye atmadan yolunu değiştirdi.

Bir karıncanın cesareti, hikayenin en önemli parçalarından biridir. Karınca, halkını korumak için korkusunu yendi ve Hz. Süleyman'a seslendi. Bu durum, cesaretin küçük bir canlının bile büyük bir etki yaratabileceğini gösterir.

Hz. Süleyman'ın anlayışı, hikayenin diğer bir önemli parçasıdır. Hz. Süleyman, karıncanın endişesini duydu ve hemen yolunu değiştirdi. Bu durum, anlayışın ve merhametin her canlıya karşı gösterilmesi gerektiğini vurgular.

Halkını koruma isteği, karıncanın cesaretini ve Hz. Süleyman'ın anlayışını tetikleyen etkendir. Her ikisi de kendi yöntemleriyle, halklarının güvenliğini sağlamayı başardılar.

Hikayenin öğretisi, küçük bir canlı bile olsa, cesaretin ve anlayışın büyük bir fark yaratabileceğidir. Ayrıca her canlıya karşı merhamet ve saygı gösterilmesi gerektiğini de öğretir.