Bir zamanlar, yüce bir padişahın hükmettiği, büyük ve zengin bir ülke vardı. Bu padişah, halkı tarafından sevilen, adaletli ve bilge bir liderdi. Ancak her ne kadar ülkesini sevse de, içinde sürekli bir boşluk hissediyordu. Günün birinde, bir dervişin bu boşluğu doldurabileceğine dair bir rüya gördü. O günden sonra, padişah dervişi sarayına davet etmeye karar verdi.

Derviş, padişahın davetini kabul ederek saraya geldi. Dervişin huzuruna çıktığında, padişah içindeki boşluğu anlattı ve ondan yardım istedi. Derviş, padişahın bu içtenlikli isteği karşısında ona yardım etmeye karar verdi.

Derviş, padişaha dünyevi zenginliklerin geçici olduğunu, kalpleri doldurmanın yalnızca sevgi, merhamet ve anlayışla mümkün olduğunu öğretti. Padişah, dervişin bu öğretisi karşısında derin bir farkındalık yaşadı ve hayatına yeni bir yön verdi.

Padişah, dervişin öğretisini halkına da aktardı ve ülkesinde sevgi, barış ve anlayışın hakim olduğu bir dönem başladı. Padişah artık içindeki boşluğu hissetmiyordu. Dervişin öğretisi sayesinde, padişah ve halkı daha mutlu ve huzurlu bir yaşam sürdü.