Sessiz Köyün Cesur Delikanlısı

Bir zamanlar uzak bir köyde, annesiyle birlikte yaşayan saf, ama oldukça zeki bir delikanlı varmış. Saçsız başından dolayı herkes ona "Keloğlan" dermiş. Köyde yoksulluk hüküm sürerken, ormandaki devin köylülere zarar verdiği konuşulmaya başlanmış. Keloğlan, köyü bu devin elinden kurtarmaya karar vermiş.

Ormana Giden Yalnız Yol

Keloğlan, annesinin tüm uyarılarına rağmen sabahın erken saatlerinde yola çıkmış. Yanına yalnızca bir parça ekmek ve annesinin verdiği dua ile dolu keseyi almış. Yol boyunca konuşan kuşlar, yardım isteyen hayvanlar ve devin korkusundan kaçan insanlar görmüş. Ama hiçbirine kulak asmadan kararlılıkla yürümüş.

Dev ile İlk Karşılaşma

Dev, Keloğlan’ı karşısında görünce kahkahalarla gülmeye başlamış. "Sen mi beni yeneceksin, kel çocuk?" demiş. Ama Keloğlan’ın zekâsı devin gücünden daha etkiliymiş. Ona üç bilmece sormuş ve dev üçünü de bilememiş. Her yanlış cevapla dev biraz daha güçsüzleşmiş.

Zekânın Güce Karşı Zaferi

Son bilmecede dev şaşkınlıktan ne yapacağını bilememiş. Keloğlan, devin zaafını öğrenmiş: Devin kalbi, köyün altındaki eski bir kuyuda saklıymış. Keloğlan hemen köye dönüp kuyuyu aramış, devin kalbini bulmuş ve onu yok ederek devi tamamen etkisiz hâle getirmiş.

Mutluluğun ve Barışın Geri Dönüşü

Köylüler Keloğlan’a büyük bir kutlama yapmış. Ona altınlar vermişler, ama o sadece annesiyle mütevazı bir hayat yaşamayı tercih etmiş. Keloğlan’ın cesareti sayesinde köy bir daha asla dev korkusu yaşamamış. Onun adı, cesaretin ve zekânın simgesi olmuş.